Een angst is ergens ontstaan en moet je serieus nemen.
In mijn ogen zijn er een paar mogelijkheden om met angst om te gaan;
Negeren/vluchten
Angstvallig aangaan, overgeleverd voelen, slachtoffer voelen
Analyseren waar de angst vandaan komt in woorden
Angst omzetten in vertrouwen door te voelen.
Angst in een bevalling blokkeert.
Er wordt veel adrenaline aangemaakt.
Waardoor er minder endorfine wordt aangemaakt (natuurlijke pijnstilling).
We leven in een angstcultuur.
Veel proberen we uit de weg te gaan.
Veel mensen nemen makkelijk medicijnen om snel een oplossing te krijgen.
Ik ben daar een ervaringsdeskundige in.
Eerst jaren weggelopen en in slachtofferrol geleefd.
Anderen de schuld geven van mijn problemen.
Jaren geroepen “waar is die pil om mij gelukkig te maken”.
Nog meer jaren in therapie geweest.
Om over mijn problemen te praten, te analyseren.
Ja, ik snap inmiddels heel goed waar het vandaan komt, wat de oorzaak is.
Maar nog maakte dat niet dat ik me gelukkiger ging voelen.
De eerste keer dat ik echt in mijn kracht stond.
En me goed voelde, was in mijn zwangerschap.
En het eerste jaar na mijn bevalling.
Ik had het helemaal zelf gedaan!
Ik was enorm trots.
Het was zeker niet makkelijk om los te laten voor iemand als ik, vol controle en angsten.
Maar het lukte me!
De omstandigheden waren goed, fijne sfeer in huis, lieve vriendin erbij en de allerbeste verloskundige.
Ik liet me niet beïnvloeden door negatieve verhalen en negatieve gedachten van anderen.
Ik werd mama, mijn grootste wens kwam uit!
De eerste keer in mijn leven dat angst geen overhand had.
Wat voelde dat als een bevrijding.
De eerste keer dat ik geloofde dat ik het kon.
De eerste keer dat ik mijn lichaam echt kon waarderen na een verkrachting.
Ik werd moeder.
Ik werd geboren als moeder.
Mijn kind werd geboren bij mij, door mij.
Maar ik ken de angst heel goed.
En nog steeds.
Nog iedere dag is er angst door wat er in mijn jeugd is gebeurd.
Nog iedere dag word ik geconfronteerd met:
“hoor ik er wel bij”
“word ik geaccepteerd”
“word ik niet afgewezen”
“word ik niet in de steek gelaten”
Dit zijn mijn angsten, mijn pijnen, mijn beschadigingen en die verdwijnen niet.
En door er heel veel over na te denken, te piekeren.
Bevestiging te zoeken.
Wordt deze gevoed.
En leef je in je angsten en niet je leven.
En dat heb ik geleerd in de afgelopen jaren.
Mijn angsten mogen er zijn.
En ik ben me er bewust van als ik in negatieve gedachten zit en het zelf voedt.
Ja zelf voeden.
Dat is wat we doen.
Ik vroeg altijd: vertel me dan hoe ik moet leven?
Vertel me dan hoe ik gelukkig kan worden?
Ik zocht het in relaties, in mooie spullen, in reizen etc.
Maar daar zit het niet, dan zoek je iets van buitenaf.
Ik heb geleerd om anders om te gaan met mijn gedachten.
Meer in mijn lichaam te komen, meer te voelen.
Accepteren zoals het is.
Dat er dingen gebeuren die niet fijn zijn.
Door erbij te blijven en het aan te gaan.
Voelde ik een innerlijk geluk.
Ik heb antidepressiva en angstmedicijnen geslikt om snel een oplossing te krijgen.
En dus (voor mij) weg te lopen van wat er is.
Het hielp even.
(En ik denk echt dat sommige mensen medicijnen moeten slikken omdat ze anders gevaarlijk voor zichzelf of anderen zijn, ik heb niets tegen medicijnen. Sterker nog ik ben blij dat de medische wereld bestaat want anders was mijn zoon er niet meer).
Ik heb het hier over mijn leven en niet direct over dat van iemand anders.
Ik dacht mooi makkelijke snelle oplossing.
Maar werd alleen minder gelukkig.
Allerlei bijwerkingen, ik werd verdoofd en het probleem was er nog steeds.
Nu hebben de therapieën me echt verder geholpen met inzichten.
Vooral de niet-verklaarbare therapie voor mijn trauma’s (emdr)
Alleen bleef de angst diep van binnen wel aanwezig.
Ik denk dat die nooit helemaal weg zal gaan.
Die is er… hoort nu bij mij.
Hoeft niet weg.
Ik accepteer dat die angst er is, die mag er zijn…
ik voed het niet met negativiteit en gedachten.
Ik duw het niet weg.
Ga negativiteit vanuit mijn omgeving uit de weg.
Ik schiet niet meer in analyseren.
Maar leef er mee.
Makkelijk? Nee joh!!
Mijn angsten zijn er iedere dag.
Hoe doe je dat? Accepteren dat ze er mogen zijn?
Door bewust te zijn en iedere dag te oefenen.
Welke oefeningen doe je dan? De aandachtsspier trainen. Huh??
Aandachtsspier?? Waar zit deze? Oefen met leven en te voelen in DIT moment.
De gedachten niet de waarheid te laten zijn.
Heb jij angsten voor je bevalling?
Ga het met jezelf aan, het is echt te doen.
Ik begeleid meer dan 80 vrouwen per week.
En de meeste starten met angsten.
Door verhalen, door eerdere ervaring(en).
Ik heb een methode ontwikkeld waarin jij stap voor stap meer vertrouwen krijgt.
Het is geen truc, geen pilletje, geen brainwash.
Je zult er wel zelf mee aan de slag moeten.
Ik ga je daar mee helpen en begeleiden.
Je gaat iedere dag of om de paar dagen een paar oefeningen doen.
Deze zullen je op een fijne manier steeds meer in contact brengen met je lichaam.
Je steeds meer vertrouwen geven in je lichaam.
Je leert op zo’n fijne en ook makkelijke manier omgaan met lastige dingen in je leven.
Het enige is, wil je dit echt?
Jij bent het waard om gezien te worden.
Jij bent het waard om meer vertrouwen te krijgen.
En jij kunt een bevalling krijgen die helemaal oké is.
Ga jij de tijd en aandacht voor jezelf en je kindje nemen?
Pak jij de verantwoordelijkheid met beide handen aan?
Alles voor de baby wordt aangeschaft, nu ben jij aan de beurt.
Er zijn al heel veel vrouwen je voor gegaan met hele goede resultaten.
Zelfs met ongelooflijke bevallingen zonder pijn, zonder angst, zonder scheuren in 1,5 uur.
Lees de recensies en voel wat goed voelt.
Wil jij ook de juiste, eerlijke en liefdevolle begeleiding?
Kijk dan eens op mijn pagina Ontspannen Zwangerschapscursus
Heb je vragen hierover, stel ze gerust via info@simonekamping.nl